14 feb 2008

Motu perpetuo per unguenta.


Seco ventum, seco aera,
transeo per turbines montesque,
sulco pelaga mariaque procelosa,
fluito supra nubibus aethraque,
no per lamas incerti tenebrosas,
consumo anxie dies terrenos meos.

Motu perpetuo sum.

Cosutam corde meo fero imaginem tuam,
quae sicut ignis perennis
mihi calorem tuum dat
et rigorem frigidarum noctium hiemis lenit.

Utinam lacrima esse tua possem,
una quarum in corde gignis,
ut oculis nascar, genis vivam,
labiis moriar tuis.

Et motu perpetuo ut illa sim.

Aliquando, cum amor verus,
distantia magis exigua nimis magna videtur,
sed distantia longior pontibus subtilibus exsuperatur.

Hodie, cara mea, tibi me committo,
sublimi beatitati felix essendi felicitate tua
plane me dedo.

Motu quidem perpetuo me esse facis.

Prospectus pulchrior est
illa quam tecum compartior.
Nihil est quod pro te non faciam,
nihil quod iter ad te impigrum reprimat.

Motu perpetuo per fluida, unguenta,
aromates sensusque transeo.

Omnia sicut liquidus cedunt vi navis meae,
quia ea amore gubernatur.

«Fluidum est corpus omne cuius partes cedunt vi cuicumque illatae, et cedendo facile movetur inter se», ab Isaaco Neutono fluidum ita definiebatur (Philosophiae Naturalis Principia Mathematica, Liber II, Sectio V, Propositio XIX, Theorema XIII).


9 feb 2008

Ubi nox ..., tum.


Vertigine noctis,
ubi luna conscia participesque stellae fiunt,
ubi solitudo vacuo clamat,
ubi lacrimis meis mare impleo,

ubi e pectore quidem anima se evellit
et in aethera te quaerens se evanescit...


... tum enim est cum mihi furenter sensus a mente discedunt
ut in bracchia tua cadam
et me convolutum fato meo in smilacem entis tui densam dedam;


... tum enim est cum cor meum in mare iacio
ut ad litorem insulae tuae adeat;


... tum enim est cum basium meum,
labia tua persequens,
in animam solivagam errantemque fit.


Namque te sedentem scio supra scopulo inerte
cum oculis ad mare infinitum positis,
cum suspiriis aerem implentibus,
cum crinibus ad ventum appetentibus
quod a mari trahitur amplexendi
atque sentiendi mussitare blanditiarum aeternarum

quae tegunt illa calida “te amo
cum quibus a placida dea somnus nocturnus capitur.


Dolor amoris est qui vulnifica Cupidi sagitta affert,
quem mitigare tantum oscula blanditiaeque possint.