26 ago 2012

Ad Affectum...







Sub quercu sedentem
quiete temporis simul cum oculis meis,
VI destruendam, indeficiens nubibus caeli
monte Nivis fecit aquam
vere praeceptum est mihi.

Et quotidie ego tantas moras
et quoties a me et differentes
et singula ego, amicus qui ibant
una dies omnis, sum sola
et quotiens ego sim solus quercus.

Iterum ad pedem vetus quercus
video cum oculis meis pax
illud novum unguenti Vnguentatum me
colores novos ad laetificaverunt me.

Dies consumo omne tempus
et quolibet tempore, occasionem
et omnem occasionem, experimentum
et omnis experientia, reflexio
et singula reflexionem, desiderium.

Labium stabat in domo mea hodie
et vidi supra me magnam caelo caeruleo
putavi ... eodem aëre operit desiderio
sulum vicis et omne tempus.

Et in illo coelo desidéria salvus
caelum et pluvia somniorum.

Quoniam aether longe Intueamur quid
invenimus non est quod perierat.



( Scriptum Sextili XXIII, MMVI)

Versibus scripta sunt per Taras Valodia